اين تفكركه ضرورت به كارگيري اصول روانشناسي محيط در طراحي داخلي خانه كودك، با توجه به رنگ، فرم و فضا به عنوان عامل موثر در بهبود رفتار كودك اجتناب ناپذير است، موجب انگيزه براي تنظيم اين مقاله شده است به دليل حساسيت موضوع، طراح معماري داخلي بايد زمينه مطالعاتي و تحقيقاتي در مورد رنگ و فرهنگ،روانشناسي رنگها و درك فضايي از رنگ داشته باشد، تا به نتايج مفيدي در كاربرد رنگ و فرم و ابعاد، در فضاي طراحي برسد. مقاله شامل دو بخش رنگ درماني و معماري داخلي مي باشد. بخش اول نظري و بخش دوم كاربردي است. روش مرحله اول توصيفي و مرحله دوم توصيفي- تحليلي مي باشد. ابزار مطالعاتي مورد استفاده، كتابخانه اي مي باشد.يافته هاي پژوهش نشان ميدهند تحريك كنندگي محيط بر سه عامل «كنجكاوي»، «بازي- مشاركت» و «خيال پردازي» تأثيري مثبت و معنادار دارد .تأثير انعطاف پذيري عملكردها درفضاي خانه كودك بر «كنجكاوي» و »خيالپردازي» كودكان، مثبت و معنادار است. نتايج تحقيق شامل ايده هاي معمارانه اي براي طراحي فضاي خانه كودك ها در جهت ارتقاء انگيزش و خلاقيت كودكان است؛ از جمله :تغيير پذيري فضا this و اجزاي آن، تداخل فضا هاي باز و بسته، تغييرپذيري، تنوع پذيري وبازسازي عناصرمحرك طبيعي مانند نور، آب و گياهان.